ak พาเที่ยว... ทะเลสตูล
ตอน 2 : ดำน้ำลึก - ไปไม่ถึงหินแปดไมล์
 
ตั้งมือถือปลุกไว้หกโมงเช้าพอได้เวลาคุณหมูยักษ์ก็ลุกไปเก็บภาพยามเช้า แต่ขอโทษคุณหมูน้อยวันนี้ไม่มีลุกคิดในใจว่ายังมีเวลาอีกตั้งสองเช้าให้ได้ถ่ายรูปเลยขอนอนต่อตื่นมาอีกทีเจ็ดโมงครึ่งรีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมไปดำน้ำ โอ้ว!ตื่นเต้นๆ ไม่ได้ดำน้ำมาเกือบสองปีแล้วววววว

จากรีสอร์ทไปร้านดำน้ำเราสองคนตัดสินใจนั่งเรือหางยาวไป จริงๆ จะเดินไปก็เดินถึงแต่คงใช้เวลาพอสมควรเก่งว่าพักที่เมาท์เทนเนี่ยะวิวดีแต่เดินทางลำบากเหมือนกันเหมือนอยู่ห่างไกลความเจริญไปนิด แล้วเช้านี้คลื่นแรงอีกต่างหากคนเรือเลยพาเรานั่งเรือเล่นชมวิวซะรอบเกาะ ไปถึงร้านดำน้ำเก้าโมงเช้าพอดีรายงานตัวเรียบร้อยก็มาทานอาหารเช้ากันที่ร้านวารินทร์... อิ่ม อร่อยเหมือนเดิม












เก้าโมงครึ่งได้เวลาออกเดินทางขึ้นเรือหางยาวไปขึ้นเรือใหญ่ของ Ocean Divers  “เรือชลาลัย” สะดวกสบาย ใหญ่ไม่แพ้เรือดีๆ แถวภูเก็ตเลย ระหว่างเดินทางก็พักผ่อนกันตามอัธยาศัย คุณหมูยักษ์ตั้งท่านอนรอส่วนเก่งก็นั่งชมวิวฟังเพลงไปเรื่อย

ออกเดินทางไปได้พอสมควรคลื่นลมเริ่มแรง สุดท้ายเดฟหัวหน้าทริปนี้เลยตัดสินใจไม่ไปต่อกลับมาลงไดฟ์ไซต์แถวๆ เกาะ ว๊าาาาา...​เสียดายจัง ไม่เป็นไรๆ ไว้คราวหน้าเจอกันนะ “ิหินแปดไมล์”

ไดฟ์แรกของวันนี้เราลงกันที่เกาะสาหรั่ง กรุ๊ปของเรามีกันแค่สามคนคุณหมูยักษ์,เก่งแล้วก็เดฟเป็นไดฟ์มาสเตอร์  ตอนลงจากน้ำเก่งยังไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ลงใต้น้ำได้ฉลุย แต่พอลงไปใต้น้ำเริ่มรู้สึกลนนิดๆ เหมือนยังไม่ค่อยคุ้นแถมหน้ากากใหม่ก็ทำเรื่องเผลอแป๊บเดียวก็เป็นฝ้า ดำไปเคลียร์หน้ากากไปเล่นเอาอากาศเกือบเกลี้ยง

อยู่ใต้น้ำห้าสิบกว่านาทีพอขึ้นมาได้รู้สึกโล่งอกผ่านไปแล้วหนึ่งไดฟ์เดี๋ยวดำไดฟ์หน้าจะต้องดีขึ้นแน่ๆ ขึ้นเรือมาก็ทานมื้อเที่ยงกันจนบ่ายสองนิดๆ ได้เวลาลงน้ำกันอีกไดฟ์

คราวนี้เราลงดำกันที่แหลมตง ไดฟ์นี้เก่งรู้สึกดีกว่าไดฟ์ก่อนไม่ค่อยเครียดมากจะมีกังวลเรื่องเคลียร์หน้ากากกับฟินคับไปหน่อยแต่ก็ดำเล่นเพลิดเพลินดี พอหันมาดูอากาศอีกทีเหลือแค่ห้าสิบรีบบอกไดฟ์มาสเตอร์เค้าทำท่าตกใจแบบไม่น่าเชื่อว่าทำไมยายนี่ใช้อากาศเปลืองจังแล้วเค้าก็เอา octopus เค้ามาให้เก่งใช้อากาศเค้าแล้วยังพาเที่ยวต่ออีกซักพักถึงได้เริ่มไต่ระดับขึ้นมาทำ safety stop เตรียมตัวขึ้นผิวน้ำ

ตอนทำ safety stop นี่ก็เกือบแย่เหมือนกันเพราะน้ำแรงมากๆ ต้องเกาะหิน แต่ตรงหินก็ดันมีหอยเม่นอยู่หลายตัวซะอีกเก่งเลยไม่กล้าจับเพราะกลัวไปโดน สุดท้ายคุณไดฟ์มาสเตอร์เลยให้เก่งยึดเสื้อเค้าไว้...​เหอเหอ...​เดือดร้อนเค้าจริงๆ เลยเรา - -’

กลับขึ้นมาบนเรือก็ล้างตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดแห้งแล้วก็กินแตงโมอร่อยชื่นใจ ทุกครั้งที่กินแตงโมเก่งก็มักจะนึกถึงแตงโมเย็นๆ หลังดำน้ำเนี่ยะแหล่ะ มันชื่นใจจริงๆๆๆ

ระหว่างทางกลับฝั่งเห็นผิวน้ำสีแปลกๆ ออกแดงๆ ไม่ปกติ ถามคนเรือเค้าก็ไม่แน่ใจว่ามาจากไหน คุณหมูยักษ์บอกว่าน่าจะมาจากปรากฎการณ์เอลนิลโญ่ที่อินโด ซึ่งถ้าเป็นนานๆ แบบนี้อาจจะส่งผลร้ายกับปะการังใต้น้ำทำให้เค้าตายได้...​ว้าาาาา เศร้าจัง
















วิวหน้าหาดพัทยา

กลับถึงฝั่งก็นั่งอยู่ร้านดำน้ำชื่นชมบรรยากาศหน้าหาดพัทยา หาดนี้ทรายขาวดุจคอฟฟี่เมตอย่างที่เค้าว่ากันจริงๆ นั่งเล่นถ่ายรูปได้แป๊บนึงคุณหมูยักษ์ก็เรียกให้กลับ เดินหาเรือหางยาวกลับรีสอร์ทนานเหลือเกินเพราะบางลำเค้าก็ไม่อยากย้อนไปหาดนู้นแล้วเพราะมันเย็นแล้วเลยยิ่งทำให้รู้สึกว่าพักที่เมาท์เท่นเนี่ยะเดินทางลำบากมิใช่น้อย

















กลับมาถึงหน้ารีสอร์ทพระอาทิตย์กำลังจะตกน้ำพอดี เสียดายกลับมาช้าไปหน่อยจะวิ่งไปเอาขาตั้งกล้องก็ไม่ทันซะแล้วคุณหมูยักษ์เลยถ่ายมามือปล่าว... รอดูจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าก็เข้าห้องอาบน้ำแล้วมาทานมื้อค่ำกันที่ห้องอาหารรีสอร์ท อาหารก็อร่อยบรรยากาศก็ดีดี๊...​อยู่กับคนรู้ใจแบบนี้มีความสุขจัง :)
Mar 11, 2007